Welkom bij Kimthousiast! Hier wordt met veel enthousiasme tweewekelijks een interessant VR- of AR-verhaal vanuit (of voor) het onderwijs gedeeld. Via klascement vind je een overzicht van verschillende toepassingen die bruikbaar zijn in de klas. Heb je zelf vragen rond XR? Altijd welkom, dan komen ze in één van de volgende posts aan bod!


  • Get your inner artist out!

    Wie mij een béétje kent, weet dat ik in mijn vrije tijd naast het digitale zeer graag creatief bezig ben: spullen maken met de Cricut, schilderen (muren of op papier, alles is prima!), naaien, breien, tekenen… Toen ik Wim Reygaert (foto) live bezig hoorde over VR painting, was mijn interesse dan ook snel gewekt!

    VR Painting door OISOI

    Mensen lijken soms te vergeten hoe belangrijk creativiteit is, zowel voor de algemene ontwikkeling als voor een fijne portie ontspanning. Er zijn natuurlijk nog wel meer VR-apps die het toelaten om te schilderen of kunst te creëren. Waar VR Painting zich in onderscheidt is de (discord)community die gekoppeld is aan hun toepassing. Kort uitgelegd: je creëert en je krijgt meteen de kans om jouw kunst te showen via hun sociaal platform.

    Dankzij hun community kan je wereldwijd jouw creaties delen, kan je nadenken over anderen hun werk én heb je de kans om waardevol te connecteren met andere creators.

    2D-schilderen

    In VR Painting ga je echt 2D gaan schilderen, het ‘klassieke schilderen’ dus. Dit wordt zeer bewust gedaan: men wil oefenkansen bieden én er werd intussen al aangetoond dat mensen effectief bijleren door in Virtual Reality aan de slag te gaan. De toepassing wordt zeer gesmaakt online, met 4,3 sterren is het een topper geworden!

    Toekomstplannen

    De toepassing is nog relatief nieuw en achter de schermen wordt volop verder gebouwd aan de mogelijkheden. In een eerste plaats ligt de focus momenteel op het multiplayer-aspect wat zonder enige twijfel een grote meerwaarde wordt. Samen creëren is nog net dat tikkeltje fijner dan alleen… en als je met iemand aan de andere kant van de wereld kan samenwerken wordt het al helemaal te gek!

    Het community-aspect blijft voorop staan, iedereen de kans bieden om het eigen werk tentoon te stellen is één van de stokpaardjes van Oisoi. Net zoals in werkelijkheid, komen mensen langs (uiteraard in hun eigen avatar) en kan je met hen in gesprek gaan over jouw werk.

    Voor onderwijs

    Louter en alleen voor VR Painting een VR-headset aanschaffen is misschien een brug te ver. Niettemin lijkt het een onmisbare app eens je over headsets beschikt. Je hebt immers geen materiaal nodig naast de app en de headset en na de creatieve sessie blijft er ook geen opruimwerk over!

    Meer informatie vind je hier: PaintingVR | Learn to paint in virtual reality

  • SETT GENT 2023

    Afgelopen woensdag en donderdag (1 & 2 maart), was er terug de SETT-beurs in Gent. Dit jaar mocht ik opnieuw van de partij zijn om mee te genieten maar ook om zelf een sessie aan te bieden. Dit keer werd het een lezing over een onderwerp die mij enorm nauw aan het hart ligt: laaggeschoolden en technologie.

    In 2009 startte ik als leerkracht tweedekansonderwijs en bijna 14 jaar bleef ik plakken. Het werd een hele boeiende rit gevuld met avonturen: mensen die ik nooit zal vergeten, vakken waar ik zelf geregeld ook veel over bijleerde, collega’s die met evenveel enthousiasme voor de klas stonden… Wat me opviel en ergerde gedurende deze tijd, was hoe weinig aandacht er is voor tweedekansonderwijs én hoe weinig mensen zelfs weten wat het precies inhoudt. Nog niet gesproken over veel (onterechte) vooroordelen die mensen hebben wanneer ik het probeer(de) uit te leggen.

    Korte samenvatting: tweedekansonderwijs onderwijst mensen die geen middelbaar diploma behaalden in hun secundaire school. Zij krijgen bij ons letterlijk een tweede kans om hun middelbaar diploma toch te behalen. Ze volgen hiervoor een volwaardige opleiding met als enige verschil dat vakken zoals lichamelijke opvoeding, religie e.a. niet meer aan bod komen. Daarnaast krijgen ze ook de kans om een keuze te maken uit dagonderwijs, combi-onderwijs of afstandsonderwijs.

    In 2020 werkte ik intussen al deeltijds bij itec, waar ik mee aan de slag ging in het project BHC21 (Boosting Human Capital in the 21st century). Een project dat volledig ‘mijnen dadda’ was: laaggeschoolden opleiden met behulp van technologie zodat ze (terug) aan de slag konden in de industrie. Het project leverde talloze mooie resultaten op waarvan ik er enkele even in de kijker wil zetten:

    • Er werden kennisclips gemaakt over heel wat innovatieve leertechnologieën: wat zijn ze, wat kunnen ze en waarin zijn ze gelimiteerd. Ideaal om te bekijken wanneer je graag meer wil te weten komen voor je gaat investeren in een bepaalde technologie. Je vindt ze hier.
    • Er werd een beslissingstool ontwikkeld met als doel je te laten nadenken over de belangrijke factoren waar je rekening dient mee te houden bij het kiezen (en eventuele ontwikkelen) van een tool. Zo zal je snel zien dat Virtual Reality vaak geen snelle oplossing is maar bijvoorbeeld wel interessant wordt wanneer je op lange termijn gaat redeneren. De tool met vragen kan je hier gratis uitproberen. Mijn ultieme tip? Wanneer je budget krijgt/hebt om iets aan te schaffen, praat er dan eerst voldoende over met je collega’s om samen tot een gemotiveerde, onderbouwde beslissing te komen!

    Vorig jaar volgende ik tot slot het stukje postgraduaat digitaal evalueren bij Howest waar ik eveneens heel veel experimenteerde met technologie in de klas bij ‘mijn’ volwassenen.

    Al deze ervaringen bundelde ik voor SETT in één presentatie waar volgens mij heel wat mensen plezier aan beleefden, gezien de bijzonder grote opkomst! Het was fantastisch om mensen uit Ligo, CVO’s maar ook de consultancy-sector te mogen verwelkomen.

    In de avond was er toen tot slot nog het XR4education-eventje waar heel wat ‘XR-vrienden’ hun verhaal kwamen delen met de aanwezigen. Een fijn wederzien, zoals gewoonlijk. Op donderdag focuste ik terug op andere dingen maar ik hoorde van collega’s dat het terug een leerrijke dag werd!

    Voor de grote XR-lezers onder jullie nog even een kleine extra: het rapport van de Europese commissie over XR is er! Je leest er een samenvatting (200pgs, ahum) over de kansen en uitdagingen van XR in gezondheidszorg en in onderwijs. Je vindt er eveneens een analyse van het potentieel van de Europese XR-markt. Je vindt dit hier.

  • Wissel eens van lichaam

    “Je kan je dat niet voorstellen”, “Weet je wel hoe jij eigenlijk reageert?”, “Amai, als ik daar eens kon zitten”… Inlevingsvermogen is iets wat we allemaal in een zekere mate bezitten maar vaak is het moeilijk om ons ten volle in te leven in de gevoelens en de beleving van anderen. In het dagelijkse leven kan dit voor een moeilijk momentje zorgen maar vooral op de werkvloer is het belangrijk dat we een zekere mate van empathie behouden.

    • Hoe gedraag je je tijdens een sollicitatiegesprek en hoe zien anderen jou
    • Zijn we allemaal wel zo verdraagzaam als we zelf willen?
    • Hoe reageren we wanneer onze baas ons onterecht behandeld en zelfs racistisch of stereotiep begint te denken?
    • Wat doe je met de collega die zijn/haar beklag doet en waar jij brandjes moet blussen?
    • Hoe ga je in gesprek met iemand die depressief is?

    Het zijn maar enkele van de vele situaties waarbij je graag eens zou oefenen maar waar het meestal à le moment suprême erop of eronder is. Je hoort me al komen… een blog rond XR, dat betekent dat er voor heel wat van deze situaties een oplossing bestaat!

    BodySwaps biedt soft skills training aan in virtual reality. De naam omschrijft het product perfect: je gaat wisselen van lichaam met de depressieve persoon, met de werkgever, met de collega… zodat je jezelf aan het werk/in gesprek kunt zien.

    Hoe werkt dit?

    BodySwaps heeft hele mooi, gedetailleerde uitgewerkte scenario’s waarbij je in een bepaalde situatie moet reageren op iemand. Concreet ga je dus in Virtual Reality de software van BodySwaps gebruiken, je kiest er een bepaalde situatie waarvoor je jouw softskills wil versterken en je wordt stap per stap begeleid in de oefeningen die erbij horen.

    Bijvoorbeeld: je stelt jezelf voor tijdens een sollicitatiegesprek.
    Het achterliggende systeem zal bestuderen hoe jij spreekt (intonatie, taalgebruik, gebruik je belangrijke terminologie…) en hoe jouw non-verbale taal verloopt (beweeg je met jouw armen, zit je onverschillig stil…), enzoverder. Eens je oefening voorbij is, ga je van lichaam ruilen (= Swap the Body). Je ziet dan je virtuele zelf tijdens het gesprek en op die manier kan je ook gaan kijken hoe je jou gedroeg en hoe jouw lichaamstaal overkomt op de luisteraar. De software geeft steeds zeer concrete tips om jouw gesprek(ken) vlotter te laten verlopen en geeft ook telkens aan waarop je moet letten.

    En wat heeft dit met Kimthousiast te maken?

    Awel… Met Howest kregen we een Meta-Grant toegekend waarbij ik de lead mag nemen om de komende maanden aan de slag te gaan met de software. We zullen collega’s maar ook studenten het geheel laten beleven en proberen hen te versterken in hun soft-skills. Daarnaast ben ik al heel lang één van hun grootste fans en apprecieer ik enorm de sessies de ze geregeld geven voor onderwijs & opleiding. Daarbij komen steeds mensen aan bod die de meerwaarde van VR ontdekt hebben én die concrete tips en tricks delen. Een aanrader dus om in het oog te houden!

    Bekijk hieronder één van hun vele filmpjes, via hun website vind je heel wat meer concrete voorbeelden!

    Deze post wordt niet gesponsord door BodySwaps of is geenszins gerelateerd aan BodySwaps, ik ben alleen oprechte fan van hun product!

  • Arkite in buitengewoon onderwijs

    We keren terug naar december 2022, toen een Arkite-installatie opgestart werd bij BuSO school De Varens in Brugge. In vijf vragen neem ik jullie mee in de wondere wereld van AR-instructies (= instructies met Augmented Reality technologie) en hoor je van BuSO De Varens wat het systeem te bieden heeft. 

    Waarom werd een Arkite-software aangekocht in BuSO De Varens?

    Leerlingen moeten in ons atelier veel precisiewerk verrichten waarbij het zeer belangrijk is om de foutenmarge zo klein mogelijk te houden. Er wordt bijvoorbeeld met Arduino (= een opensource-computerplatform om te werken met microcontrollers) gewerkt, leerlingen maken slimme tuintjes, enz. 

    Samengevat gaat het om het fijnere werk waarbij complexe handelingen aangeleerd moeten worden bij leerlingen. Dit aanleren is niet altijd evident – niet voor de leerlingen maar ook niet voor de leerkracht – er gaat heel wat stress mee gepaard en een leerkracht kan niet overal tegelijk zijn. Als reactie hierop gingen we op zoek naar een oplossing die onze leerlingen mee kon ondersteunen en begeleiden bij deze taken en zo kwamen we bij  Arkite terecht. 

    Waarom is Arkite zo interessant voor jullie?

    Eerst en vooral kan je als leek heel snel aan de slag met het systeem. De leerkracht moet immers opdrachten voorbereiden voor de leerlingen, iets wat erg tijdrovend is. In het Arkite systeem zitten verschillende sjablonen ingebouwd en je hebt geen programmeertaal nodig om een oefening in elkaar te zetten. De leerkracht blijft de inhoudelijke specialist die zijn oefening relatief snel overdraagt op het systeem. 

    Ten tweede is er de foutenmarge: die is nagenoeg nul wanneer leerlingen door het systeem begeleid worden. Doordat alles stap per stap gebeurt, is de kans op fouten zeer beperkt tot onbestaande, iets wat wij als leerkracht appreciëren maar wat ook motiverend werkt voor de leerlingen. 

    Tot slot zijn de systemen ingeburgerd in de maatwerkbedrijven waardoor het voor onze leerlingen een pluspunt is om hier in de opleiding reeds mee aan de slag te gaan. Eens ze op de arbeidsmarkt komen, zijn ze reeds vertrouwd met het gebruik van AR-instructies. 

    Maar zo’n systeem kost natuurlijk ook wel wat…?

    Absoluut, het is nooit een evidentie voor scholen om dit soort investeringen te doen. We zijn ook niet over één nacht ijs gegaan, we zijn al sinds 2018 aan het onderzoeken welk systeem het beste bij onze school past en ook nog betaalbaar blijft. 

    Het was zeer fijn dat Johan (Smeyers, CEO & Founder Arkite) heel wat tijd maakte om al onze vragen te beantwoorden en mee na te denken over de beste oplossing voor onze school. Daarnaast zijn we ons oudercomité erg dankbaar, zij zorgden ervoor dat we de nodige financiën bij elkaar kregen en zo eind 2022 aan de slag konden met ons eigen toestel. 

    Het systeem is er nu, hoe gaan jullie verder? 

    Om te beginnen werden we door Arkite zelf getraind (dit zit standaard inbegrepen in de aankoopprijs) zodat we snel en efficiënt aan de slag konden. Er is één leerkracht die intussen als ‘expert’ fungeert in ons team en ook anderen het gebruik zal aanleren. In het begin kost het wat tijd om een nieuwe oefening in elkaar te steken maar we merken nu al dat het steeds vlotter gaat! 

    Jullie zijn de enige school die met Arkite werkt?

    Op dit moment wel. Arkite gaat met plezier in gesprek met andere scholen om te kijken welke mogelijkheden er zijn. Zeker voor leerlingen buitengewoon onderwijs biedt het systeem een enorme meerwaarde maar ook bijvoorbeeld technische- en beroepsgerichte scholen kunnen voordelen halen uit het systeem! 

    Zelf aan de slag? Neem contact op met Arkite (johan.smeyers@arkite.be)
    Meer weten over BuSO De Varens? Neem contact op met Stan Billiet (stan@devarens.be

  • Maginex, een magische VR-plek?!

    Vandaag laat ik jullie kennismaken met Michiel Groot Koerkamp, vertrouwd met onderwijs én met Extended Reality. Zijn XR-verhaal kreeg een mooie wending als mede-oprichter van Emagine, waar Virtual Reality voor onderwijs ontwikkeld wordt. Michiel vond dat je sommige dingen beter in (de virtuele) werkelijkheid leert in plaats van uit een boek. Dankzij het ontwikkelen van VR-omgevingen, kan je met Emagine leerlingen al op jonge leeftijd laten rondrijden met een (virtuele) heftruck, kan je hen risicoloos patiënten uit bed laten halen, je kan loodgietersopdrachten uitvoeren,…  enz. Hieronder zie je enkele voorbeelden van zijn werk.

    Toilet met fonteintje installeren in Virtual reality 

    Steiger Inspectie op de bouw 


    Maginex

    Vlaamse (techniek)leerkrachten waren al langer bekend met Emagine maar nu kreeg dit bedrijf er een grote broer bij: Maginex! Maginex is een platform waar XR-content samenkomt en beschikbaar wordt gesteld voor onderwijs én het bedrijfsleven. Het platform is nog deels in aanmaak maar binnenkort kan je met eender welke headset daarheen om alle XR-content te gebruiken.  Het wordt nu al het Netflix voor XR in onderwijs genoemd.

    Op dit ogenblik zit Maginex in een pilot-fase met enkele scholen die volop aan het creëren zijn. Scholen kunnen op dit moment hun eigen 360°-content op het platform brengen en zo leerlingen in verschillende omgevingen onderdompelen. Daarnaast is er ook een aanbod van andere VR-toepassingen. 

    Michiel, wat is de meerwaarde van Maginex volgens jou? 

    We willen echt zoveel mogelijk op één locatie brengen. Het doel van het platform is om niet alleen content aan te bieden maar om scholen, docenten én studenten aan de slag te laten gaan. Het samen creëren moet leiden tot een groot aanbod van toepassingen die iedereen kan gaan gebruiken en op eigen maat kan aanpassen, zo wordt er bijvoorbeeld automatisch een kopie gemaakt van 360°-content zodat die hergebruikt kan worden. 

    Is het niet moeilijk voor leerkrachten om zelf XR-content te gaan creëren? 

    Helemaal niet, het is vergelijkbaar met LessonUp waarbij je vlot 360°-materiaal kunt uploaden op ons platform. Eens je het filmmateriaal erop geplaatst hebt, kan je zeer eenvoudig hotspots toevoegen, vragen invoegen, opdrachten geven, je kan werken met een timer,… Op dit moment kan je al tot 4GB uploaden maar we willen graag wat nog meer zodat hogere kwaliteit ook mogelijk wordt. 

    Waarom begin je met 360°-VR, is daar niet al heel wat mogelijk via andere wegen? 

    Heel wat mensen weten vandaag nog steeds niet wat Virtual Reality werkelijk voorstelt. 360°-VR is de ideale starter: je kan er heel wat mee doen en het is eenvoudig in elkaar te zetten. Wij willen  stapsgewijs toewerken naar een zeer uitgebreid aanbod maar daarbij mag 360°-VR niet ontbreken. We merken bijvoorbeeld dat er in zeer korte tijd al heel wat op het platform gezet werd door (en voor) leerkrachten. Er is geen enkel platform waar delen van content zo eenvoudig verloopt én waar alles nadien ook nog eens volgens eigen noden aangepast kan worden door andere gebruikers.  

    En na de 360°-VR? 

    Momenteel zijn we bezig met het verzamelen van zoveel mogelijk VR-content in Nederland, op alle mogelijke niveaus. We zijn in gesprek met Kennisnet om echt heel grondig tewerk te gaan: alles wat goed is voor onderwijs, willen we op Maginex proberen te krijgen. Daarnaast wordt content die ontwikkeld werd met overheidsgeld volledig vrij aangeboden via ons platform en alle content die je voorheen via Emagine kon gebruiken, zal worden geïntegreerd in Maginex. 

    Hoe moeten we ons het platform voorstellen, hoe ziet het eruit? 

    Op dit moment kom je terecht in een soort docentenlokaal, waar je dan Netflixgewijs verschillende mogelijkheden krijgt om in de virtuele wereld te duiken. In de (nabije) toekomst willen we het docentenlokaal vervangen door een iets aangenamere omgeving, een beetje in de stijl van de Meta Quest. 

    Het MAGINEX XR learning platform 

    Denk je dat leerkrachten eenvoudig hun weg zullen vinden?  

    Het platform is erg gebruiksvriendelijk maar we hebben ook een uitgebreide gebruikershandleiding die je de weg kan wijzen. Het grootste pluspunt aan Maginex zal zijn dat je als docent niet langer op verschillende plaatsen op zoek moet gaan naar toepassingen, iets waar nu veel tijd aan verloren gaat.  

    Waarom is XR nog steeds niet helemaal doorgebroken volgens jou, ondanks dat de aandacht afgelopen jaren toch enorm is toegenomen? 

    Eerst en vooral is er de toegang tot het materiaal. Tot voor kort was de meeste hardware zeer duur en durfden scholen er nog niet in te investeren of hadden ze het geld gewoonweg niet. De ruimte om te experimenteren was er vaak ook niet. Nu heb je tech labs, experimenteerlabs, waar je terecht kan om dingen uit te proberen en zelf aan te voelen wat de impact van XR nu echt is. 

    Ten tweede moet je zo’n dingen tijd geven. Leerkrachten willen zich niet belachelijk maken in de klas, ze willen eerst zelf het ding onder de knie krijgen en dan pas met leerlingen aan de slag gaan. 

    Als derde zijn er de docentenopleidingen waarin XR lange tijd geen vanzelfsprekendheid was: hoe ga je bijvoorbeeld als beginnend docent met VR om? Ook daar zien we vooruitgang: meer en meer gaat men in het hoger onderwijs XR aanreiken aan hun studenten.  

    Tot slot, leerkrachten hebben geen tijd om urenlang op zoek te gaan naar XR-content, ze willen iets wat bruikbaar is en waarbij ze geen tijd verliezen aan zoekwerk. Maginex zou hiervoor een oplossing moeten bieden: alles op één locatie, toegankelijk anytime, any place and with any device. 

    Wat is er nog nodig in de toekomst om XR tot een (blijvend) succesverhaal te maken? 

    Een multiplayer omgeving! Als ik mijn jongens zie, die gamen best wel veel en raken dat niet beu. Er liggen hier thuis VR-headsets maar die gebruiken ze veel minder. De reden daartoe is dat veel van hun vrienden (nog) geen headset hebben waardoor de menselijke interactie en de samenwerking ontbreekt. Veel VR-games zijn single-only waardoor er geen connectie mogelijk is. Wanneer toepassingen in multiplayer gaan werken: samen actief bezig zijn, dan pas wordt het  echt mooi.  

    Tot slot: wat met Vlaamse leerkrachten die met Maginex kennis willen maken?  

    Onderwijsinstellingen die graag aan de slag willen met het Maginex 360 platform kunnen een mail sturen naar info@emagine.nl. Ook voor verdere ontwikkeling van VR content kan men contact opnemen met ons.  

    Wie zich wil inschrijven als tester kan onderstaande QR-code gebruiken of deze link volgen.

  • Empathie, nieuwsgierigheid en milieuproblematiek met Justin Beaver

    Dr. Alexandra Sierra (website) is onderzoeker & lector die al zeer lange tijd geboeid is door XR. Hoewel al haar werk interessant en onderwijsrelevant is, sprak vooral het project rond Justin Beaver (justinbeaver.nl) me enorm aan. Via Justin Beaver wil ze leerlingen bewust(er) maken van de klimaatproblematiek, ze doet dit o.a. via een interactieve film en via een XR-game. Daarnaast is er nog veel meer materiaal beschikbaar maar ik leg de focus op de XR-mogelijkheden, meer informatie vind je via haar persoonlijke site en de site van Justin Beaver himself.

    Alexandra, hoe ben jij in de XR-wereld terecht gekomen?

    Vroeger werkte ik in Colombia als leerkracht waar ik me toespitste op robotica en technologie. Meer en meer raakte ik gefascineerd door AI, metahuman en taalverwerking, daarnaast heb ik een groot hart voor dieren en de natuur. Op een bepaald moment kreeg ik de kans om in de universiteit van Tilburg educatief materiaal te ontwikkelen met virtuele dieren, iets wat erg uitdagend is! Dieren hebben immers verschillende lichamen, verschillende manieren om zich te bewegen… en dit betekent dat je bijvoorbeeld bij robotica ook gebruik moet maken van verschillende sensoren. 

    Intussen kwam ik in contact met de welbekende 21st century skills waarbij leerlingen moeten leren samenwerken, meer creatief moeten denken, hun communicatievaardigheden moeten scherpstellen, kritisch leren denken… En ik kreeg de kans om educatief materiaal te ontwerpen dat hen zou helpen om deze vaardigheden onder de knie te krijgen. Mijn liefde voor dieren nam het over en ik ging aan de slag met… een panda! 

    Een panda?

    Ja, ik vond een panda een ideaal dier om mee samen te werken en om les te laten geven. ik wou dat de leerlingen geëntertaind werden en les kregen van iemand anders dan de leerkracht. Ik ontwierp een panda avatar, waarbij de robotica en de menselijke leerkracht gebruikt werden om hem vorm te geven.

    Spijtig genoeg, leerden de leerlingen niet beter of meer, dit ging nog steeds het beste wanneer ze met mensen werkten. Niettemin waren de leerlingen wel blijer wanneer ze met de panda mochten werken… en zo kwam ik bij het idee van empathie en VR.

    Maar Justin is een bever, geen panda?

    Wel, de panda was erg schattig maar dat betekende ook dat er geen uitdaging was om empathie te creëren voor hem. Ik wou een game of een beleving waarbij het dier niet charismatisch was, dieren die niet schattig of populair zijn, hebben het namelijk veel moeilijker om beschermd te worden. 

    Enkele voorbeelden: bij een haai denken kinderen aan een eng, agressief dier dat mensen het liefste willen doden. Ook bevers hebben vaak geen al te positieve reputatie: ze maken dammen, ze maken bomen kapot die op huizen kunnen vallen… en in sommige regio’s werden ze massaal uitgemoord! Nochtans is de bever een knap dier, een natuurlijke ingenieur die bouwt en die erg analytisch ingesteld is. Uiteraard ziet hij er soms wat grumpy uit maar is best wel bewonderenswaardig! 

    Justin Beaver houdt zich vooral bezig met alle belangrijke details van het beheersen van water. Tegelijkertijd wilden we alles over dit dier en zijn natuurlijke leefomgeving heel precies vastleggen in virtual reality.

    Hoe verliep het creëren van Justin Beaver?

    Justin Beaver begon met een experiment waarbij het een computerspel was zoals Tamagotchi. Mensen moesten 9 minuten met Justin Beaver spelen. Vervolgens vergeleken we of het lichaam van Justin als robot (grijze kleur) of als dier (bruine kleur) enig verschil maakte. We waren ook benieuwd of de gezichtsuitdrukkingen enig verschil maakten in de empathische reacties van deze virtuele dieren.

    We ontdekten dat mensen meer empathie hebben wanneer de ogen en gezichtsuitdrukkingen expressiever zijn wanneer Justin Beaver een lichaam heeft met biologische kenmerken (bruine kleur) en niet-gezichtsuitdrukkingen met een robotachtig lichaam (grijze kleur). Het onderzoek stelde ons ook in staat om te bewijzen dat mensen empathisch kunnen zijn voor wezens die niet echt zijn, zoals virtuele karakters die in de Metaverse kunnen worden gebruikt. 

    Toen wilden we een stap verder gaan en wilden we onderzoeken of mensen niet alleen empathisch zijn maar ook de pijn van de wezens kunnen voelen. Massachusetts Institute of Technology – MIT vond het een geweldig idee en bood de mogelijkheid om een ​​conferentie te geven in Boston over dit onderzoek. We onderzochten of volwassenen ook pijn voelden als ze de bever waren in Virtual Reality.

    En toen werkten jullie dit verder uit.

    Inderdaad, daarna ging het erg snel: mensen vonden het zeer boeiend, we kwamen in het nieuws in Colombia en namen deel aan een wedstrijd in Frankrijk waarvoor we een demo creëerden waarin we weer wat verder gingen: wat gebeurt er wanneer je kan praten met de bever? We ontwikkelden toen ook een hologram waar je met behulp van artificiële intelligentie vragen kon stellen aan Justin. 

    In Tilburg was er niet veel tijd/ruimte om Justin Beaver verder te ontwikkelen. Toen ik echter met Peter Bakker in Breda ging werken en een team van programmeurs en ontwerpers in Colombia aannam, werd Justin een echt product.

    Maar dat was opnieuw geen eenvoudige opdracht?

    Neen, het was zelfs een regelrechte ramp voor mijn eerste prototype. We investeerden heel veel geld in de details van een bever: hem positioneren, een VR-film maken… maar niemand begreep wat het doel van onze bever was en ik bleef me maar afvragen waar het fout gelopen was.

    En toen kwam jouw zus bij jou team.

    Ja! Mijn zus, Angie Sierra, is biologe en toen pas vielen alle stukjes op zijn plaats: het probleem zat in het storytelling gedeelte! We hadden nood aan verschillende stemmetjes, aan een duidelijke verhaallijn over wat er gebeurt met de bever, hoe we als mens transformeren in de bever, hoe we continu plastic vinden in het water…

    Vanaf dan werkten we zeer nauw samen met biologisten die onze verhalen lazen, reviewden, pas daarna werd terug volop geprogrammeerd. En zo belandden we bij Justin zoals hij vandaag is: een bever die je heel wat bijleert over de klimaatproblematiek! We werken rond de vier seizoenen waarvan we op dit moment de lente en de zomer hebben uitgewerkt, de periode waarin de bever het water ingaat.

    De lente toont het leven van de bevers in perfecte omstandigheden, maar Justin Beaver en Hailey Beaver moeten veel plastic en afval vervuiling in de rivieren aanpakken. De zomer legt de nadruk op ontbossing, bosbranden, migratie, waterschaarste en de mogelijkheid van uitsterven van bepaalde diersoorten. We hebben ook educatieve gidsen ontwikkeld voor de lente en de zomer, zodat docenten en studenten vervolgens activiteiten kunnen ondernemen die kritisch denken stimuleren in het licht van deze milieuproblemen en hun grote impact op klimaatverandering.

    We hebben deze nieuwste versie van Justin Beaver getest in verschillende virtual reality-evenementen, die grote acceptatie en populariteit bij het publiek heeft getoond. We zijn onlangs naar VRDAYS in Nederland, Laval Virtual in Frankrijk, Stepteropsia in België en Tokyo Sandbox in Japan geweest. Ook ben ik naar meer regionale evenementen geweest in Nederland-Breda, in AVANS, waar ik Nick van Breda ontmoette en ACT NOW met Peter Brouwers.

    Dus je wil via Justin Beaver leerlingen bewustmaken van de klimaatveranderingen?

    Justin moet je aanzien als een tool die gebruikt wordt om nieuwsgierigheid te creëren bij jouw leerlingen. Eens ze geprikkeld en nieuwsgierig zijn, kan je het momentum grijpen om het uitgebreid over de klimaatveranderingen te hebben en kritisch denken bij de leerlingen bewerkstelligen. 

    Nu is er al de lente en de zomer, wat met de herfst en de winter?

    Welnu, het is ons belangrijkste plan om vier seizoenen van Justin Beaver af te maken, maar alles kost veel tijd en veel geld … Ik ben een wetenschapper en nu een ondernemer, ik maak me te weinig zorgen over het gebruik van de tien niveaus van onze videogame en film die klaar zijn voor scholen en onderwijsinstellingen. Het ontwikkelgedeelte van de lente en zomer hebben we achter de rug, en dat laatste is dit jaar te danken aan een subsidie ​​van het Ministerie van Cultuur in Columbia (Crea Digital). Het wordt dus tijd dat we de impact van Justin Beaver in de klas onderzoeken om ons project verder te perfectioneren. 

    Wat is jullie einddoel?

    We willen een compleet educatief pakket voor scholen waarmee het klimaatprobleem aangepakt kan worden. Op dit moment werken we al in vier talen: Spaans, Engels, Nederlands en Japans, misschien komen er meer, ik hoop het!
    Ons einddoel en onze belangrijkste missie van dit product is ook om de menselijke geest wereldwijd te inspireren door de kracht van meeslepende technologie om empathie, zelfbewustzijn en nieuwsgierigheid naar onze planeet te bevorderen.

    Een heel mooi project! Hoe zie je virtual reality verder evolueren in onderwijs de komende jaren? 

    Ik hoop vooral op (veel) meer kwalitatieve content van educatieve waarde. Nu zijn veel omgevingen nog erg gericht op het agressieve: we schieten iets of iemand neer of dood… Ik zie zelf heel veel mogelijkheden in het empathische en in het inspireren van mensen via VR. Meer mogelijkheden om samen te ondernemen in VR zijn ook nodig, nu lijkt alles een beetje op elkaar en wordt er vaak alleen gewerkt.
    Ik heb bijna zeven jaar als docent gewerkt, zes jaar als onderzoeker en een jaar als ondernemer en ik realiseer me dat virtual reality-leerinhoud gemaakt voor docenten en het liefst ook door docenten zeer welkom zou zijn, de meeste ontwikkelaars zijn ver verwijderd van onderwijs en leraren.

    Nog een laatste boodschap voor de leerkrachten? 

    We leven vandaag, in een tijd waar computers en technologie ter beschikking zijn, laat ons leiders zijn in het educatieve gebruik ervan en laat ons de positieve mogelijkheden benutten! De klimaatproblemen zijn écht en er zijn grote problemen, het is nodig dat we meer empathische burgers opvoeden die zorg (willen) dragen voor onze wereld. Nieuwsgierigheid bij leerlingen is een heel mooie plek om te starten en om kritisch denken in gang te zetten.

    Als er een leraar of milieuorganisatie is die geïnteresseerd is in het implementeren van en deelnemen aan de missie van de Justin Beaver in hun klas, kunnen ze contact met ons opnemen via: justinbeaver.mission@gmail.com

    Tot slot: wees niet bang! Toen ik startte, met technologie, met robotica en virtual reality, startte ik met zeer eenvoudige projecten. Het ging soms goed maar vaak heel wat minder vlot… ik gebruikte die ervaringen om beter te worden.

    We moeten als leerkrachten durven: durven mislukken en durven verbeteren, we geven daardoor een mooi voorbeeld aan onze leerlingen.

    Dr. Alexandra Sierra

    Wees niet te streng voor jezelf, maar zet door met je dromen en maak vanuit je baan als docent deel uit van de XR-gemeenschap.

    [English] Environmental empathy & curiosity with Justin Beaver

    Dr. Alexandra Sierra (website) is a researcher & lecturer who has been fascinated by XR for a very long time. Although all her work is interesting and relevant to education, the project around Justin Beaver (justinbeaver.nl) in particular appealed to me enormously. Through Justin Beaver, she wants to make students more aware of the climate issue, for example through an interactive film (available from this month via Oculus!) and through an XR game. In addition, there is much more material available, but I focus on the XR possibilities, more information can be found via her personal site and the site of Justin Beaver himself.

    Alexandra, how did you get into the XR world?

    I used to work in Colombia as a teacher where I focused on robotics and technology. I became more and more fascinated by AI, metahuman and language processing, and I also have a big heart for animals and nature. At one point I got the chance to develop educational material with virtual animals in Tilburg University, something that is very challenging! After all, animals have different bodies, different ways of moving… and this means that you also have to use different sensors in robotics, for example.

    In the meantime, I came into contact with the well-known 21st century skills where students need to learn to collaborate, to think more creatively, to focus their communication skills, to learn to think critically… And I had the opportunity to design educational materials that would help them to put these skills under the to master. My love for animals took over and I got to work with… a panda!

    A panda?

    Yes, I thought a panda was an ideal animal to work with and to teach. I wish the students were entertained and taught by someone other than the teacher. I designed a panda avatar, using robotics and the human teacher to shape it.

    Unfortunately, the students didn’t learn better or more, this still went best when they worked with people. Nevertheless, the students were happier when they got to work with the panda… and that’s how I came up with the idea of empathy and VR.

    But Justin is a beaver, not a panda?

    Well, the panda was very cute, but that also meant there was no challenge in creating empathy for him. I wanted a game or an experience where the animal was not charismatic, because animals that are not cute or popular have a much harder time being protected.

    Some examples: with a shark, children think of a scary, aggressive animal that people want to kill most. Beavers also often don’t have a very positive reputation: they make dams, they knock down trees and these can fall on some houses… and in some regions they were massacred en masse! However, the beaver is a handsome animal, a natural engineer who builds and who is very analytical. Of course he sometimes looks a bit grumpy but is quite admirable! 

    Justin Beaver is mainly concerned with all the important details of controlling water. At the same time, we wanted to capture everything about this animal and its natural habitat in virtual reality very precisely. 

    How did creating Justin Beaver go?

    Justin Beaver started with an experiment where it was a computer game like Tamagotchi. People had to play with Justin Beaver for 9 minutes. Next, we compared whether Justin’s body as a robot (grey colour) or an animal (brown colour) made any difference. Also, we were curious if the facial expressions made any difference in these virtual animals’ empathy reactions.

    We found  that people have more empathy when the eyes and facial expressions are more expressive when Justin Beaver has a body with biological traits (brown color) and non-facial expressions with a robotic body (gray color). The research also allowed us to prove that humans can be empathetic towards creatures that are not real such as virtual characters which can be used in the Metaverse. Then we wanted to go a step further and we wanted to investigate whether humans are not only empathetic but also can feel the pain of the creatures. Massachusetts Institute of Technology – MIT thought it was a great idea and possibility to give a conference in Boston on this study. We examined whether adults also felt pain when they were the beaver in Virtual Reality.

    And then you worked this out.

    Indeed, after that it went very fast: people found it very interesting, we made the news in Colombia and participated in a competition in France where we created a demo where we went a little further: what happens when you can talk to the beaver? We then also developed a hologram where you could ask Justin questions using artificial intelligence.

    In Tilburg, however, there was not much time/space to further develop Justin Beaver such as research because I graduated as a Doctor.  However, when I started working with Peter Bakker in Breda and hired a team of programmers and designers in Colombia, Justin became a real product.

    But that was again no easy task?

    No, it was even a complete disaster for my first prototype. We invested a lot of money into the details of a beaver: positioning it, making a VR movie… but no one understood what our beaver’s purpose was and I kept wondering where it had gone wrong.

    And then your sister got involved?

    Yes! Angie Sierra, my sister is a biologist and only then did all the pieces fall into place: the problem was in the storytelling part! We needed different voices, a clear storyline about what happens to the beaver, how we transform as humans into the beaver, how we continuously find plastic in the water…

    From then on we worked very closely with biologists who read and reviewed our stories, only after that was full programming resumed. And that’s how we ended up with Justin as he is today: a beaver who teaches you a lot about the climate problem! We work around the four seasons of which we have currently worked out spring and summer. 

    Spring shows the life of the beavers in perfect conditions, but Justin Beaver and Hailey Beaver should deal with a lot of plastic and garbage pollution in the rivers. Summer emphasizes deforestation, forest fires, migration, water scarcity and the possibility of extinction of certain animal species. We have also developed educational guides for spring and summer so that teachers and students can then do activities that create critical thinking in the face of these environmental problems and their great impact on climate change.

    We have tested this latest version of Justin Beaver in various virtual reality events, which has shown great acceptance and popularity by the public. We have recently been to VRDAYS in the Netherlands, Laval Virtual in France, Stepteropsia in Belgium, and Tokyo Sandbox in Japan. Also, I have also been to more regional events in the Netherlands-Breda, in AVANS, where I met Nick van Breda and ACT NOW with Peter Brouwers.

    So you want to make students aware of climate change through Justin Beaver?

    Justin should be seen as a tool used to create curiosity in your students. Once they are stimulated and curious, you can seize the momentum to talk about climate change at length and instill critical thinking in the students.

    Now there is already spring and summer, what about autumn and winter?

    Well, it is our main important plan to finish four seasons of Justin Beaver but everything takes a lot of time and a lot of money… I’m a scientist and now an entrepreneur. I’m too little concerned with  starting to use the ten levels of our video game and film that are ready in schools and educational institutions. We have finished the development part of the spring and summer, and the latter is thanks to a subsidy from the Ministry of Culture in Colombia (Crea Digital) this year. So, it is time that we want to explore the impact of Justin Beaver in the classroom to continue perfecting our project. 

    What is your end goal?

    We want a complete educational package for schools that can be used to tackle the climate problem. At the moment we already work in four languages: Spanish, English, Dutch and Japanese, maybe there will be more, I hope so! Also, our end goal and main mission of this product is to inspire human minds worldwide through the power of immersive technology to foster empathy, self-awareness, and curiosity toward our planet. 

    A very nice project! How do you see virtual reality evolving in education in the coming years?

    I especially hope for (much) more qualitative content of educational value. At the moment, many environments are still very focused on the aggressive: we shoot or kill someone or something… I myself see a lot of possibilities in the empathic and in inspiring people through VR. More opportunities to do business together in VR are also needed, now everything looks a bit alike and people often work alone. I have spent almost seven years as a teacher, six years as a researcher and one year as an entrepreneur and I realize that virtual reality learning content made for teachers and preferably also by teachers would be very welcome, most developers are very far from education and teachers.

    Any last message for the teachers?

    We live today, in a time where computers and technology are available, let us be leaders in their educational use and let us exploit the positive possibilities! The climate problems are real and there are major problems, it is necessary that we raise more empathetic citizens who (want to) take care of our world. Curiosity in students is a very nice place to start and to trigger critical thinking. So, If there is a teacher or environmental entity interested in implementing and joining the mission of the Justin Beaver in their classroom, they can contact us at: justinbeaver.mission@gmail.com

    Finally: don’t be afraid! When I started, with technology, with robotics or virtual reality, I started with very simple projects. Sometimes things went well but often a lot less smoothly… I used those experiences to get better.

    As teachers, we must dare: dare to fail and dare to improve, so we set a good example for our students.

    Dr. Alexandra Sierra

    Don’t be too hard on yourself but persevere with your dreams and be part of the XR community from your teaching job. 

  • Du pain, du vin et du Realité Virtuelle

    Tim Vanholle is in bijberoep – naast zijn job bij Westtoer – mede-zaakvoerder van DU-VIN waar hij met zijn grootste passie werkt, namelijk wijn. Vorig jaar kreeg Tim samen met Gene Vangampelaere (Digie.be) en Marjoleine Delva het idee om een klassieke wijndegustatie om te vormen tot een totaalbeleving met behulp van 360°-VR.

    Tim, hoe ben je ooit op het idee van wijn en Virtual Reality gekomen?
    Op een namiddag bij Gene kreeg ik de kans om een VR-bril uit te proberen. Net zoals velen, ervaarde ik een wauw-gevoel! Meteen dacht ik: “Daar moeten we iets mee doen!”.
    We wisten niet welke richting het uit zou gaan maar door te praten met verschillende handelaren en mensen van stad Roeselare, kwamen we tot het idee om een wijnervaring in virtual reality te gieten. Dankzij een kleine subsidie en een goede samenwerking met enkele handelaars en chateaus, konden we ons idee verwezenlijken.

    Hoe hebben jullie het aangepakt?
    We zijn zeer snel met een brainstorm gestart: wat willen we de mensen tonen? Daarna selecteerden we een aantal wijndomeinen in België en Frankrijk die we bijna onmiddellijk contacteerden. Zo kwamen we onder andere terecht bij Chateau La Marzelle in Saint-Émilion, Entre-Deux-Monts in Heuvelland en bij Wijngoed Kapelle in Schuiferskapelle waar men direct erg positief reageerde.
    Tijdens het weekend reden we naar de verschillende chateaus en verzamelden we alle beeldmateriaal. Dat ging verrassend vlot, ik maakte een overzicht van de belangrijkste beelden die we nodig hadden: de wijnkelder, de zaal waarin de wijn gemaakt wordt, de druivenranken tot zelfs een deel van de wijnpluk, Gene verzorgde alle opnames van het 360°-materiaal. 

    En daarna begon het montagewerk?
    Inderdaad, we kozen voor een kort filmpje (ongeveer 10 minuten) om het boeiend te houden. Net als het filmen verliep het monteren relatief eenvoudig, alles kon tamelijk snel in elkaar gezet worden. 
    Dankzij onze samenwerking met Vida Design, konden we na het monteren een eerste sessie inrichten. Geïnteresseerden maakten kennis met de verschillende wijndomeinen via ons filmpje in virtual reality, nadien volgde de werkelijke proeverij. Die combinatie zorgde voor een mooie totaalbeleving die enthousiast onthaald werd.

    Het is intussen een goed jaar geleden dat jullie deze ervaring maakten, zijn er dingen die je anders zou aanpakken? 
    Mochten we het nu herdoen, zouden we er meer interactie in steken. Ik heb bij het 360°-filmpje zelf begeleidende tekst ingesproken, nu zou ik veel meer focussen op het gesprek tijdens het bezoek: de toeschouwer die vertelt wat hij ziet, de wijnboer die vertelt… 
    Niemand die ons daar commentaar op gegeven heeft maar na het zelf een aantal keer te bekijken, zie je natuurlijk veel meer mogelijkheden. Toen moest het eigenlijk te snel gaan: we hadden een idee, we voerden uit en hadden ons resultaat.

    Anderzijds, het illustreert wel mooi dat je heel eenvoudig zo’n ervaring in elkaar kan zetten! 

    Is deze toepassing ook bruikbaar in de klas?
    Jazeker! We hebben o.a. een sessie gegeven bij RTC waar heel wat lectoren interesse toonden. Virtual reality biedt leerlingen de kans om voor het eerst een wijndomein te bezoeken, om echt tussen de wijnpluk te staan, … Een wijndomein op een foto of in een filmpje zegt vaak niet zoveel, wanneer je er middenin staat, krijg je veel meer het werkelijke gevoel mee.

    Hebben jullie nog andere ideeën? 
    Zowel Gene als ikzelf spelen met allerlei ideeën, we zouden graag nog veel meer experimenteren, het liefst met iets helemaal nieuw. Ooit komt het er van maar voorlopig laten onze agenda’s dit niet toe. 

    Kunnen leerkrachten die interesse hebben in de wijnbeleving bij jullie terecht?
    Zeker, ze mogen altijd contact opnemen, dan kijken we samen wat mogelijk is!

    Tot slot, nog een kleine teaser voor de wijnliefhebbers onder jullie!

    Wie nog op zoek is naar een eindejaarscadeau is zeer welkom bij DU-VIN voor wijn en bubbels! Met hun wijnpakketten, kan je ook thuis (zonder VR-headset) op ontdekking gaan.

  • Een proevertje

    Vandaag graag een klein teaser van wat er de komende weken op het programma staat.

    1. Justin Beaver
      Iedereen die een hart heeft voor dieren en de wereld zou Justin Beaver moeten leren kennen! Binnenkort vertelt dr. Alexandra Sierra over het ontstaan van Justin én over de belangrijke rol die virtual reality kan spelen in de klas. Hieronder alvast een korte kennismaking met Justin als opwarmertje!

    2. Wijn beleven met virtual reality

    Ik ging in gesprek met Tim Vanholle van DU-VIN over de wijnbeleving die hij vorig jaar samen met Gene Vangampelaere maakte. Hij vertelt je binnenkort hoe snel je van een idee naar een uitgewerkte ervaring kan evolueren en waaro hun 360°-VR ook relevant is voor leerlingen!

    3. Maginex: een magische plek met XR-content?

    Michiel Groot Koerkamp nam me dan weer mee inside Maginex, een platform waar je XR-content terugvindt maar ook zelf kunt creëren. Een veelbelovend project in Nederland! En eentje waar je als Belgische leerkracht volgens mij ook wel wat mee kan… Klinkt Michiel je bekend in de oren? Je kent hem misschien wel van Emagine waar hij eerder al VR-creëerde voor onderwijs.

    4. Augmented Reality in Buitengewoon Onderwijs

    Volgende week staat er iets heel spannends op het programma want onlangs werd AR-materiaal geleverd in een school voor buitengewoon onderwijs… en daar gaan ze mee aan de slag! Ik mag op bezoek gaan en bezorg jullie met veel plezier een verslag.

    5. Nog op zoek naar een origineel kerstcadeau?

    Misschien kan je eens helemaal out-of-the-box denken en een sessie op de ICT-dag cadeau geven? Er zijn heel wat interessante sessies van mensen die allen met hart en ziel vertellen en delen! Ik geef er zelf ook eentje rond XR in lager onderwijs. We gaan er experimenteren met tablets en VR en denken na over de zin (en onzin) voor de lespraktijk (inclusief nuttige sjablonen om jouw eigen lessen met XR te verrijken). Inschrijven doe je hier.

    Tot binnenkort!

  • Ook in de keuken doe je het beter veilig

    De afgelopen jaren ontmoette ik heel wat wonderbaarlijke mensen en leerde ik ook heel wat interessante projecten kennen. Zo kwam ik o.a. in contact met Innovet en de projecten die ze jaarlijks selecteren voor de arbeidsmarktgerichte opleidingen. Het is geen geheim dat net die doelgroepen mij heel sterk aanspreken en ik was ook zeer blij toen ik de vraag kreeg of ik wou meewerken aan één van deze XR-projecten. Concreet gaat het over een project waarbij er een samenwerking is tussen drie partnerscholen (Instituut Bert Carlier, Buso Don Bosco Aalst en Richtpunt campus Buggenhout) en RTC Oost-Vlaanderen. Niet alleen richten ze zich op de praktijk, er wordt ook specifiek ontwikkeld voor buitengewoon onderwijs, dubbel dankbaar dus!

    Iedereen die ooit achter het fornuis stond, weet dat er al eens wat fout kan lopen: een mes valt in de grond, een pan keert om, olie spettert in het rond… Wie voor het eerst een kind loslaat in de keuken, weet ook dat handen wassen en hygiënisch werken niet altijd evident zijn. In de grootkeuken krijgen leerlingen met dezelfde uitdagingen te maken, zij het op grotere schaal én in nog gevaarlijkere situaties. Enkele voorbeelden:

    • Boterhammen smeren voor patiënten met bepaalde allergieën: wanneer hier fouten gebeuren kan dit levensbedreigend zijn.
    • Geen spetters maar grote hoeveelheden kokend water, olie en boter die zeer ernstige brandwonden tot gevolg kunnen hebben.
    • Een grote hoeveelheid snijwerk leidt tot grotere kans op snijwonden en ernstige letsels.
    • Een brandende frietketel kan paniek veroorzaken en dient correct opgelost te worden.

    Bovenstaande situaties kan je vaak niet even ‘uittesten’, de risico’s voor de leerlingen en de school zijn te groot aangezien de gevolgen zeer ernstig kunnen zijn. Virtual Reality kan in dit geval een oplossing bieden: leerlingen zullen in een vertrouwde (virtueel nagebouwde), levensechte keuken veilig kunnen oefenen! Door hen daar te confronteren met gevaarlijke of onhygiënische situaties, zullen ze stap voor stap leren om deze te herkennen en te voorkomen.

    Via deze weg zal je af en toe kunnen volgen hoe leerkrachten de (ontwikkeling van de) VR-omgeving ervaren, hoe hun leerlingen erop reageren en hoe jij ook aan de slag zult kunnen gaan met deze toepassing!

    Dit is een tweejarig Innovet-project (schooljaar 2022-2023, 2023-2024) in samenwerking met onderstaande partners. Meer uitgebreide informatie vind je op de projectpagina van RTC Oost-Vlaanderen.

  • Een frisse start…

    We zijn meer dan een jaar na “COSMO”, het project waar ik met enorm veel plezier en met hart & ziel aan gewerkt heb. Ik schreef in verleden tijd want hoewel ik er dezer dagen nog één project afwerk, zwaai ik eind januari 2023 volledig af bij itec. Niet omdat ik het er niet meer fijn vind, wel omdat ik nog meer mét en in onderwijs wil gaan doen op het niveau van de leerkrachten. Na de werkuren bleef ik steeds geprikkeld door VR/AR en bleef ik dingen uitproberen en ontdekken. Iets wat ik met enig enthousiasme graag blijf doen de komende tijd!

    Mijn grootste interesse ligt vooral bij het praktische en ik geef nog steeds enorm graag les. Daarnaast ben ik erg benieuwd hoe leerkrachten het écht aanpakken in hun klas(sen). Die drie samen hebben me tot bij de lerarenopleiding gebracht.

    In oktober vervoegde ik het lerarenteam bij Howest waar ik mee de studenten van de educatieve bachelor mag begeleiden en opleiden. Een beetje best-of-both worlds: lesgeven, op onderzoek uitgaan en nieuwe dingen uitproberen. Een hele mooie kans die ik met beide handen gegrepen heb. Zo hoop ik mee te bouwen aan een toekomst waar technologie (nog) nuttig(er) wordt ingezet en waar leerkrachten er met vertrouwen mee aan de slag gaan.

    Tot slot kreeg ik afgelopen jaar heel geregeld mailtjes, berichtjes en vragen rond bepaalde toepassingen en mogelijkheden. Die laatste reden brengt ons hier, op mijn eigen binnenkort-met-enthousiasme-gevulde online-plekje. In het verleden blogde ik reeds over studies/werk/huishouden/leven combineren (mamaleert), over eten en tot een jaar terug over ons COSMO-project en andere XR-projecten. Het hele XR-verhaal is verre van ten einde, integendeel, ik heb het gevoel dat het nu pas écht begint! De actie rond XR die de Vlaamse overheid opzet zorgt hierbij o.a. voor een stroomversnelling.

    Eerder gaven verschillende XR’ers al aan terug hun verhaal te willen delen, ik laat ze de komende maanden graag aan bod. Daarnaast deel ik met plezier nieuwe (en minder nieuwe) toepassingen die waardevol (zouden) kunnen zijn voor het onderwijs.

    Heb jij zelf een verhaal, een boodschap of een toepassing die je graag wil delen? Altijd welkom! Deze blog is vooral bedoeld als leuke verzamelplaats rond XR maar als dit iets oplevert voor anderen, zoveel te beter!

    Hopelijk tot binnenkort?

@kimthousiast

Lector lerarenopleiding in Howest, XR-freelancer, workshops & lezingen, bijna 14 jaar ervaring in tweedekansonderwijs, 3,5 jaar onderzoeksmedewerker bij projecten rond XR en innovatieve leertechnologieën.

Blog op WordPress.com.